De Belgische Kamer van volksvertegenwoordigers

Een amendement is een voorstel uitgaande van de regering of van een parlementslid om een hangend wetsontwerp, wetsvoorstel of voorstel van resolutie te wijzigen. Ook op voorliggende moties kunnen door parlementsleden amendementen worden ingediend.

Een begroting is een wet die de federale overheid ertoe machtigt uitgaven te doen en ontvangsten te verrichten; elk jaar keurt de Kamer de Rijksmiddelenbegroting (die de ontvangsten bevat en toestemming verleent om belastingen te heffen) zowel als de algemene uitgavenbegroting (die toestemming verleent om uitgaven te doen) goed.

Dit zijn syntheseverslagen van de plenaire vergaderingen en van de bespreking in commissie van de interpellaties en de mondelinge vragen. Er bestaat een Nederlandstalige en een Franstalige versie van. Het verslag wordt de volgende dag gepubliceerd op het net en op papier.

Is een handeling van de Koning waarbij Hij, als onderdeel van de wetgevende macht, zijn goedkeuring hecht aan een door het federaal parlement goedgekeurd wetsontwerp.

Een tweetalige publicatie met de schriftelijke vragen van de Kamerleden en de antwoorden van de ministers.

Ter voorbereiding van het wetgevend werk kunnen de commissies het advies inwinnen van personen of instellingen buiten het Parlement. Ook de bijzondere commissies en de onderzoekscommissies kunnen hoorzittingen houden.

Wanneer een Kamerlid een wetsvoorstel heeft ingediend en wenst dat het besproken wordt, moet hij/zij de vergadering verzoeken om het in overweging te nemen. In de meeste gevallen is dat maar een formaliteit. Zodra de inoverwegingneming aanvaard is zendt de voorzitter het voorstel over naar een commissie.

In extenso verslag van de openbare plenaire vergaderingen en van de bespreking van de vragen en interpellaties in de commissies. Het bevat de authentieke tekst van de toespraken in de taal waarin ze gehouden werden, zonder vertaling. Het voorlopige verslag komt al tijdens de vergadering stapsgewijs op internet. De volledige tekst is in principe een tot twee uur na de vergadering beschikbaar.

Een interpellatie is een verzoek om uitleg van een Kamerlid aan een of meer ministers over een beleidsdaad of een bepaalde toestand. Om de geïnterpelleerde minister in staat te stellen zijn antwoord voor te bereiden moet het interpellatieverzoek ingediend worden enkele dagen voor de vergadering waarin ze zal behandeld worden. Tot besluit van de bespreking kunnen een of meer moties ingediend worden.

Moties zijn korte verklaringen van allerlei aard. Er bestaan verschillende soorten. De meest voorkomende moties hebben betrekking op de controletaak van de Kamer en worden ingediend tot besluit van een regeringsverklaring of van een interpellatie:

Door de regering: de vertrouwensmotie, een verklaring waarin de regering de Kamer om (bevestiging van) het vertrouwen vraagt.

Door de Kamerleden :

• De motie van wantrouwen, waarin voorgesteld wordt een minister of de regering het vertrouwen te ontnemen,
• De constructieve motie van wantrouwen, waarbij de Kamer niet alleen de regering haar vertrouwen ontneemt, maar tegelijkertijd een opvolger voor de Eerste minister voorstelt;
• De motie van voordracht, waarbij de Kamer de motie van vertrouwen verwerpt en tegelijkertijd een opvolger voor de Eerste minister voorstelt;
• De motie van aanbeveling, die de regering vraagt bepaalde maatregelen te nemen ter oplossing van het probleem waarover de interpellatie handelde;
• De eenvoudige motie, waarin wordt voorgesteld na de interpellatie over te gaan tot de orde van de dag.

Beide laatste moties komen het vaakst voor. Zeldzamer zijn de moties die betrekking hebben op de werkzaamheden van de Kamer – motie van verdaging, ordemotie. Nog een ander type motie is degene die de zogenaamde « alarmbelprocedure » (artikel 54 van de Grondwet) opstart.

De naturalisatie is een handeling waarbij de Kamer van volksvertegenwoordigers aan een vreemdeling de Belgische nationaliteit toekent.

Kamer en Senaat hebben het recht van onderzoek. Een onderzoekscommissie kan et zoals de onderzoeksrechters alle onderzoeksdaden stellen waarin het Wetboek van strafvordering voorziet.

Het quorum is het minimum aantal leden dat aanwezig moet zijn wil de Kamer of de Senaat geldig kunnen stemmen.

Er wordt gestemd bij zitten en opstaan of bij naamafroeping. Over het geheel van een wetsontwerp of -voorstel wordt altijd een naamstemming gehouden ; over de amendementen en elk artikel afzonderlijk wordt normaal bij zitten en opstaan gestemd. Wanneer de uitslag van zo'n stemming echter niet onmiddellijk vaststaat of wanneer 8 leden daarom vragen, laat de voorzitter een naamstemming houden.

Dit zijn de wetsontwerpen en –voorstellen, de commissieverslagen, de amendementen, … ze worden altijd tweetalig gepubliceerd. Alle publicaties van de Kamer worden per zittingsperiode genummerd.

Er bestaan verschillende soorten voorstellen van resolutie. De meest frequente zijn de voorstellen waarbij één of meer parlementsleden hun standpunten of visie uiteenzetten betreffende een bepaalde aangelegenheid of aan de regering vragen haar beleid in de door hen gewenste richting te sturen. Er bestaan ook resoluties waarin een kamer haar voornemens betreffende haar eigen werkzaamheden neerschrijft. Voorstellen van resolutie worden enkel besproken in de Assemblée waarin ze werden ingediend.

De Kamerleden kunnen hun vragen schriftelijk (gepubliceerd in het “Bulletin van Vragen en Antwoorden”) zowel als mondeling stellen (verslag ervan gepubliceerd in het Integraal en het Beknopt Verslag). De belangrijkste vragen worden gesteld tijdens het klassieke “vragenuurtje” van de plenaire vergadering van donderdagnamiddag; soms worden ze samengebundeld tot een “actualiteitsdebat”. De talloze overige vragen worden in de commissies behandeld.

Een wetsontwerp is een wetgevend initiatief uitgaande van de regering; de tekst wordt bij een van de Kamers ingediend. Bij wetsontwerpen is een 'memorie van toelichting' gevoegd: daarin wordt uitgelegd wat de bedoeling en toedracht is van de voorgestelde wet.

Een wetsvoorstel is een wetgevend initiatief uitgaande van een parlementslid ; Kamerleden en Senatoren kunnen enkel voorstellen indienen in de Assemblée waarvan ze deel uitmaken. Wetsvoorstellen en voorstellen van resolutie worden voorafgegaan door een 'toelichting' ; daarin zet de indiener de bedoeling van de voorgestelde tekst uiteen.

De zitting is een periode waarin de kamers vergaderen ; ze vangt normaal aan de tweede dinsdag van oktober en wordt door de Koning gesloten.

De zittingsperiode is de tijd tussen twee verkiezingen ; in principe gaat het om een periode van vijf jaar, die evenwel door vervroegde verkiezingen korter kan uitvallen.